ChicoChica to Biżuteria z linii Swarowski. Znajdziesz tu Charms, Beads do bransoletki, których szukasz dla siebie, jak i na prezent

Twój koszyk

jest jeszcze pusty...

Wyszukiwarka

wyszukiwanie zaawansowane

Newsletter

Nowości, promocje i aktualności
na Twój e-mail.
Zapisz się do newslettera.

Ankieta

Makrama-Bransoletki z Muliny

Makrama – stara sztuka wiązania sznurków, bez użycia igieł, drutów lub szydełka. Znana już w starożytności. Stosując ją można wyplatać wiele rzeczy poczynając od kwietników, poprzez naszyjniki, makaty ścienne, kończąc na torebkach, bransoletkach  i plecakach. Do wyrobu przedmiotów za pomocą technik makramy można używać nici lnianych, konopnych, jedwabnych, sizalu i innych. Popularne kilka lat temu wśród młodzieży „meksykanki” zwane też „bransoletkami przyjaźni” są właśnie przykładem zastosowania podstawowych węzłów makramy do tworzenia bransoletek z muliny.

Mulina (fr. mouliné) - bawełniana nitka używana do zdobienia materiału, haftowania, wykonywania bransoletek itp. Oferowana jest w przeróżnych kolorach, także cieniowanych (kilku odcieniach przechodzących płynnie w jeden w drugi).

Węzeł – sposób łączenia, mocowania oraz skracania lin, sznurków czy innych podobnych materiałów poprzez odpowiednie wiązanie lub przeplatanie. Węzły mogą służyć do łączenia ze sobą dwóch lub więcej lin, mocowania lin do innych przedmiotów czy do formowania pętli. Są stosowane w wielu dziedzinach na przykład: żeglarstwie, wspinaczce, makramie, turystyce i sztuce przetrwania (surwiwal, survival).

Historia makramy

Historia wiązania węzłów sięga dawnych stuleci jeszcze przed naszą erą. W tym okresie węzeł miał jednak zadanie czysto użytkowe, dopiero później zaczęła być istotna także jego funkcja ozdobna. Już około czterech tysięcy lat p.n.e. stosowano technikę wiązania węzłów do upiększania ubiorów. Robiono w ten sposób dekoracyjne lamówki, które zabezpieczały ubranie przed strzępieniem się.

Z biegiem lat dziedzina stosowania węzłów znacznie się poszerzyła: z umiejętności wiązania węzłów korzystali w swojej pracy starożytni żeglarze i rybacy, znane jest węzełkowe pismo Inków, Grecy zaś stosowali węzły w praktyce lekarskiej (węzeł chirurgiczny).

Już w XIII w. Arabskie kobiety osłaniały się delikatnymi szalami, których brzegi były zakończone ozdobnym wiązaniem. Arabskie słowo "miqramah" oznacza w naszym języku siatkę albo szal; prawdopodobnie zostało ono przejęte do języka francuskiego w postaci "macrame".
W XIV w. Ozdobne wiązania rozpowszechniły się w Europie. Technika ta stosowana była we Włoszech, Hiszpanii, a zwłaszcza we Francji, do wykonywania przedmiotów ozdobnych. Klejnoty wiązane ze złotych nitek stały się ozdobą szat królewskich, a pasy, ozdobne frędzle i przepaski z nitek srebrnych zdobiły wytworne ubiory magnatów i szlachty. Wiązane, zwiewne koronki były ozdobą eleganckich dam z wyższych sfer.

W XVI w. Walentyna Cavandoli założyła w Turynie szkołę wiązania węzłów. Jej nazwiskiem nazwany został jeden ze wzorów, który wiąże się z dwu różnokolorowych nitek węzłami rypsowymi i gobelinowymi. Na początku XIX w. We Francji zasłynęła z wiązania węzłów, zwłaszcza różnokolorowych, pani de Dillmont.

Tkaniny takie jak makramy były, są i będą ważnym elementem dekoracji wnętrz. Stwarają przyjemną, ciepłą atmosferę domowego ogniska

Przykładowe produkty bransoletki z makramy|muliny z naszej oferty:

Ładowanie...

Ta strona używa cookie. Dowiedz się więcej o celu ich używania i zmianie ustawień cookie w przeglądarce. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.Polityka cookies

Zamknij