ChicoChica to Biżuteria z linii Swarowski. Znajdziesz tu Charms, Beads do bransoletki, których szukasz dla siebie, jak i na prezent

Twój koszyk

jest jeszcze pusty...

Wyszukiwarka

wyszukiwanie zaawansowane

Newsletter

Nowości, promocje i aktualności
na Twój e-mail.
Zapisz się do newslettera.

Ankieta

Od niepamiętnych czasów ludzie interesowali się ozdabianiem własnego ciała.

Historia kolczykowania sięga już starożytnych czasów. Obecnie bardzo trudno jest określić ludziom, kto zapoczątkował piercing i kiedy to się wszystko zaczęło. W starożytnym Egipcie piercing mogli stosować tylko inni ludzie, którzy byli do tego uprzywilejowani. Pępek przekłuwał wyłącznie Faraon oraz dodatkowo pozostali członkowie jego rodziny, dlatego też wszyscy ludzie wiedzieli, że należą do najwyższych sfer społeczeństwa. W Rzymie zaś o wysokim statusie społecznościowym świadczył fakt, przebitego ucha. Piercing w uchu świadczył również, że w danym mieszkania panuje bogactwo. W starożytności wojownicy przebijali sobie pępek, co miało świadczyć o ich męstwie a dodatkowo odwadze. Rzymskie władze kolczykowali przestępców, a w starożytnej Grecji uszy przekłuwało się szpiegom. Wzmianki na temat przekłuwania własnego ciała można się już było doszukiwać w piśmie świętym w starym testamencie. Błyskotki zostały uważane za przepiękne przedmioty i były przejawem bogactwa. Kolczyki były dawane, jako prezenty na przykład na ślub bądź także dawano je w posagu.

Coraz więcej ludzi można spotkać na ulicy, którzy mają w różnych częściach twarzy lub ciała piercing. Przekłuwane są różne części twarzy. Każdy uważa inną część twarzy za godną, aby  nosić tam piercing. Takie dziurki mogą być prócz w uszach, także w nosach, wargach, brwi, brodzie, języku, a także nad lub pod ustami. Uszy, które od dawna są kolczykowane, przechodzą teraz przełom. Piercing jest w nich robiony w wielu miejscach. Każda część ucha może być zakolczykowana. Tworzone są w uszach także tunele. Do standardowej dziurki w uchu, wielu ludzi wkłada specjalne kołki rozciągające, które rozszerzają ucho tworząc tak zwany tunel. Może on być tak duży, że przez tą dziurkę będzie można zobaczyć wszystko za człowiekiem. Taki piercing pozostawia ślady, gdy już nie będziemy chcieli mieć takiego koczyka i go wyjmiemy. Inne kolczyki w różnych częściach ciała są w stanie zagoić się całkowicie, pozostawiając prawie niewidoczne ślady. Piercing jest również robiony w sutkach piersi, pępkach, karku lub szyi, a także w miejscach intymnych. Jednak moda na piercing zmienia się bardzo szybko i nie wiadomo jakie jeszcze miejsca ciała znajdą się idealne na piercing.

Piercing, czyli kolczykowanie lub przekłuwanie, polega na wykonywaniu przekłuć w ciele i wprowadzaniu w nie kolczyków. W odróżnieniu od tradycyjnych złotych lub srebrnych kolczyków noszonych w uszach, ozdoby do piercingu wykonane są zwykle z tytanu lub stali chirurgicznej i są przeznaczone do stałego noszenia. Miejsca przekłuć to zwykle uszy, łuki brwiowe, nos, wargi, język, okolice podbródka, sutki, pępek, narządy płciowe. Rzadziej stosowanymi formami zdobienia i modyfikowania wyglądu ciała są skaryfikacje, czyli zdobienie ciała poprzez nacinanie, zadrapywanie lub wypalanie skóry tak, aby powstała jasna tkanka bliznowa.

Modyfikacje ciała mogą mieć podłoże kulturowe lub religijne, mogą też być wyrazem przynależności do określonej subkultury. Dla współczesnej młodzieży ozdabianie ciała za pomocą tatuażu i piercingu jest prawdopodobnie w większości przypadków podążaniem za tym co modne i naśladowaniem stylu ozdabiania się przez gwiazdy pop-kultury, znanych aktorów, sportowców i ludzi mediów. Psychologowie i badacze wskazują również, że modyfikowanie ciała może wynikać ze specyf icznych potrzeb rozwojowych (np. kreowanie własnej indywidualności), może być formą autoekspresji, wyrażania swoich myśli, preferencji, służyć podkreśleniu własnej kobiecości bądź męskości, być sposobem na podkreślenie własnej tożsamości i niezależności (Armstrong, 1996; Armstrong i McConnel, 1994; Roberti i wsp., 2004). Czasem tatuaże robione są po prostu „na szczęście” lub służą zapamiętaniu ważnego wydarzenia życiowego (Mar tin, 1997; Deschesnes i wsp., 2006).

Przykładowe kolczyki z naszej oferty

Ładowanie...

Ta strona używa cookie. Dowiedz się więcej o celu ich używania i zmianie ustawień cookie w przeglądarce. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.Polityka cookies

Zamknij