Zapięcia Kolczyków – Rodzaje

Aby dobrać odpowiednie kolczyki, w których będziesz boginią wiosny. Musisz wybrać odpowiednie zapięcia do kolczyków. Muszą być one wygodne i takie w jakich najlepiej się czujesz , no i wyglądasz.

Kolczyki, bez względu na kruszec z jakiego są wykonane, mogą mieć różnego rodzaju zapięcia: sztyfty, różne bigle, zapięcia typu angielskiego, przeciągane i klipsy. Czym się różnią i jakie maja słabe i mocne strony.

Sztyfty (zwane też wkrętkami) to proste cienkie druciki, które wsadzamy w dziurkę w uchu. Na płatku ucha widać kuleczkę, zatyczka z tyłu jest niemal niewidoczna. Najbardziej ze wszystkich „schowane” zapięcie.   W sztyftach ozdobnych na przedzie drucika są ozdobne elementy.  Na końcu  sztyftu jest zatyczka, która zapobiega wysunięciu się kolczyka. Zatyczka  jest integralną częścią tego typu zapięć  i zapobiega wysunięciu się sztyftu z ucha.  Zatyczki najczęściej są w postaci blaszek z wygiętymi końcówkami, zwanymi potocznie barankami (przypominają kształtem rogi). Sztyft jest stosowany przy małych, delikatnych kolczykach, w których nadrzędnym celem jest ukrycie elementów systemowych (zapięcie) i eksponowanie tylko elementów dekoracyjnych. Takie rozwiązanie niestety nie daje bardzo zupełnej gwarancji na nie zagubienia kolczyków.  Obecnie stosuje się na sztyfcie specjalne nacięcia, które utrudniają zsuniecie się zapięcia, a w niektórych wyrobach element przesuwny jest skonstruowany z dodatkową sprężynującą blokadą. Spotykane są też sztyfty z naciętym gwintem choć nie jest to regułą, są raczej rzadko wykonywane.

Kolejnym zapięciem jest bigiel. I tutaj podam dodatkowy podział, gdyż zapięcie typu bigiel możemy dodatkowo podzielić na: sztywny, ruchomy, otwarty, zamknięty, angielski czy rybka. Bigiel to klasyczne zapięcie w postaci wyprofilowanego drucika, przekładanego przez dziurkę ucha. Do niego przymocowana jest dekoracyjna cześć kolczyka. Taki podział myślę że wystarczy. Już objaśniam bigiel to odpowiedniej długości i grubości odcinek drucika wykonanego za takiego samego materiału co kolczyki. Jest on odpowiednio ukształtowany w procesie tworzenia biżuterii. Przy biglu sztywnym i ruchomym integralną częścią jest haczyk spełnia on rolę zabezpieczenia przed samoistnym otwarciem się bigla i wysunięciu z ucha.

Bigle otwarte to najbardziej popularne zapięcia kolczyków. Pozbawiony haczyka bigiel (bigiel otwarty) ma wydłużoną tylną część, co sprawia że pomimo braku zapięcia kolczyk utrzymuje się w uchu. Przypominające swym kształtem sierpy. Ostatnio, kolczyki z biglem otwartym cieszą się sporym powodzeniem wśród zwolenników srebrnej biżuterii. Dodatkowym zabezpieczeniem przed utratą ulubionych precjozów może być zastosowanie zatyczki podobnej jak w sztyfcie.

Bigle rybka. Bigle łezki są oryginalną odmianą bigli otwartych, drucik nie jest jednak wygięty łagodnie. Przypomina kształtem ciało ryby. Do tych zapięć otrzymasz przezroczyste silikonowe zatyczki, które zapobiegną ewentualnemu wysunięciu się kolczyków z uszu. Rozwiązanie podobne jak w przypadku bigla otwartego. Brak zapięcia, a sama konstrukcja kolczyków chroni ich przed wypadnięciem. Są to najczęściej kolczyki w postaci łańcuszków przeciągniętych przez dziurkę ucha, do których przymocowany jest element dekoracyjny będący jednocześnie blokadą przed wypadnięciem. Pośrednio, do tego typu możemy zaliczyć również długie bigle otwarte czy zapięcie typu "rybka".

Bigle zamknięte. W klasycznym rozwiązaniu uzupełnieniem bigla jest haczyk, który zamyka bigiel i zabezpiecza przed wypadnięciem kolczyka. Bigle z haczykami przypominają z wyglądu bigle otwarte, są jednak zamykane z tyłu na haczyk. W tego typu zapięciu, podobnie jak w agrafce następuje sprężysta blokada, uniemożliwiająca zagubienie kolczyka. Cechą charakterystyczną takiego zapięcia są jego duże gabaryty, które dla mniejszych wyrobów wręcz uniemożliwiają jego stosowanie.

Bigle angielskie. Takie zapięcie składa się z trzech elementów. Pierwszy to sztyft który jak się domyślasz umieszcza się w uchu podczas zakładanie kolczyka. Kolejnym elementem jest tzw. hokej, jest on ruchomą częścią umieszczoną na zawiasku znajdującym się w trzeciej części zapięcia. Ta część jest na stałe zintegrowana z kolczykiem. Przy zamykaniu takiego typy zapięcia słychać charakterystyczne kliknięcie. Zapięcie angielskie jest swego rodzaju połączeniem sztyftu z klasycznym biglem. Charakterystyczny dla tego zapięcia jest ruchomy element (hokej), mocowany na zawiasie, który łączy sztyft znajdujący się w dziurce ucha z kolczykiem. Rozwiązanie to sprawia że zapięcie angielskie jest najbezpieczniejszym typem zapięcia w aspekcie możliwości wypadnięcia kolczyka. Dodatkowym plusem jest wygoda jego użytkowania. Zapięcie angielskie jest najbezpieczniejszym i zarazem najwygodniejszym typem zapięcia, przy  jego stosunkowo małej widoczności Bigle angielskie prezentują się na uchu niezwykle elegancko. Takie zapięcia znajdziesz w luksusowych kolczykach

Przewieszenie. Jak sama nazwa wskazuje, kolczyki wykonane w tego typu systemie nie posiadają żadnego zapięcia, a przewieszone przez otwór ucha konstrukcyjnie zapewniają stabilne położenie całości. Najczęściej stosowanym elementem umożliwiającym takie rozwiązanie, jest łańcuszek do którego mocowany jest element dekoracyjny. Do drugiego końca łańcuszka przylutowana jest np. kulka uniemożliwiająca wysunięcie się łańcuszka i równocześnie zasłaniająca otwór ucha. Innym spotykanym rozwiązaniem jest sztywny pręt odwzorowujący kształt ucha, na którego końcu mocowany jest element dekoracyjny. System mocowania elementu ozdobnego umożliwia jego poruszanie.

Klips to chyba jedno z najbardziej rozpowszechnionych rodzajów zapięć. W klipsie elementem trzymającym kolczyk na uchu jest sprężynująca blaszka lub specjalnie wyprofilowany drut. Zarówno pierwszy jak i drugi element musi być umieszczony na specjalnej stópce aby mógł prawidłowo działać. W niektórych klipsach zwłaszcza tych w których wykorzystano do zapięcia wspomniany drut stosuje się dodatkowo drut, sztyft który umieszcza się w uchu. Co stanowi że tego typu zapięcie jest bardzo bezpieczne. Takie zapięcie samo nie powinno się odpiąć. Klips jest jedynym rozwiązaniem, dla osób, które nie maja przekutych uszu. Abstrahując od różnorodności kształtów, wagi i wielkości, jako elementów dekoracyjnych należy pamiętać, że klips utrzymywany jest zawsze na zasadzie sprężystego dociśnięcia elementów  z  dwóch stron ucha. Dla elementów dużych i ciężkich, oraz przy kształtach powodujących odstawanie klipsu znacząco zwiększa się niebezpieczeństwo zagubienia go w trakcie użytkowania.

Kolczyko-klips Rozwiązanie tego typu stosowane są w niektórych kolczykach firmy Chopard. Tradycyjny sztyft kolczyka blokowany jest elementem sprężynującym podobnie jak w konstrukcji klipsu. Wydaje się, że typu rozwiązanie jest komfortowym i bardzo bezpiecznym. Z drugiej strony w łatwy sposób umożliwia funkcjonowanie wyrobu jako tradycyjnego klipsu, poprzez wykręceniu sztyftu.